Балков Ким Николаевич — прозаик, Хяагтын аймагай Ехэ Хүдэри гэжэ һууринда 1937 оной сентябриин 15-да түрөө.
К. Балкловай үхибүүн наһан Баргажан һууринда үнгэрөө, тэндэ дунда һургуули дүүргээ. Тэрэ Эрхүүгэй гүрэнэй университедэй хэлэ бэшэгэй факультет дүүргэһэн юм. Оюутан ябахадаа, һүүлдэ мэдээжэ болоһон уран зохеолшод А. Вампилов, А. Румянцев, В. Петонов, М. Самбуев гэшэдтэй нүхэсэһэн байна. Дээдэ һургуули дүүргэһэнэйнгээ удаа Буряадай радиокомитедэй промышленна таһагай редактораар, Буряадай Уран зохёолшодой холбооной харюусалгата секретаряар ажаллаа, «Баргажан» гэһэн уран зохёолой нэгэдэлэй хүтэлбэрилэгшэ байгаа. 1983 ондо «Модод хабартаа хүнүүд шэнги» гэһэн хөөрөөнэйнгөө түлөө «Смена» гэжэ сэтгүүлэй тусхай шангай лауреат болоһон юм. Ород Уласай Уран зохёолой ехэ шангай лауреат, «Ород шэнэ ном-2001» гэһэн уласхоорондын конкурсын илагша. «Үхибүүн наһанайм тэнгэри» гэжэ нэрэтэй номойнгоо түлөө 1988 ондо уран зохеол болон урлалай талаар Буряадай Гүрэнэй шангай лауреат болоо.
Оюутан ябаха үедөө шүлэглэмэл зохеолнуудые бэшэдэг байгаа, теэд уданшьегүй прозоор һонирхожо эхилээ. Уран зохёолой ажал ябуулгань 1960-аад оноор эхилээ. Прозоор бэшэһэн түрүүшынь зохёолынь-«Рейс байхагүй» гэһэн туужа- 1968 ондо «Байкал» сэтгүүлдэ толилогдоһон юм. «Литературная Россия», «Смена», «Сибирские огни», «Сибирь», «Сибирячок», «Свет над Байкалом», «Байкал», «Байгал» гэхэ мэтэ сэтгүүлнүүдтэ тэрэнэй бэшэһэн уран зохеол болон очеркнууд хэблэгдэһэн байна. Улаан-Үдэдэ, Эрхүүдэ, Новосибирскда, Москвада гараһан олон тоото рассказууд, туужанууд, романуудай автор юм. "Уулзуур дээрэ«(1969), «Росстань» (1971), «Дёмкын борбилоонууд » (1981), «Хүүргэ» (1982), «Поезднууд бага наһанһаа эхитэй... » (1984), «Үхибүүн наһанайм тэнгэри» (М., 1985), «Дурасхаалай хүбшэргэйнүүд» (М., 1987), «Хүлеэлгэ» (М., 1989), «Сагаан модод» (1990), " Танда ошоноб...Углуудахи гэр" (Эрхүү, 2005), «Шатажа байһан нарһад» (Эрхүү, 2007) гэхэ мэтэ рассказууд болон туужануудай номууд хэблэгдэнхэй. «Үглөөгүүр боложо байхада» (Улаан-Үдэ, 1973; Новосибирск, 1975), «Угайнь нэрэ» (М., 1979), «Хилэ» (1977), «Байгал — нангин далай» (М., 1989), «Харанхы руу ошогшод» (Эрхүү, 1994), «Будда» (Эрхүү, 1995), «Ахынгаа гарһаа» (Эрхүү, 1997), «Сагай эрье» (Эрхүү, 2002) гэһэн романуудынь олондо мэдээжэ болонхой.
К. Балков хадаа буряад уран зохёолшод А.Бадаев, Ц.Галанов гэгшэдэй зохёолнуудые оршуулһан элитэ оршуулагша мүн. Тэрэнэй өөрынь олон зохёолнууд буряад хэлэн дээрэ оршуулагданхай.
1969 онһоо СССР-эй Уран зохеолшодой холбооной гэшүүн. Буряадай соёлой габьяата хүдэлмэрилэгшэ. Буряад Уласай гүрэнэй шангай лауреат. Уран зохёолой талаар Эрхүү можын соёлой жасын лауреат.
2020 оной сентябрь һарада наһа бараа.
К. Балкловай үхибүүн наһан Баргажан һууринда үнгэрөө, тэндэ дунда һургуули дүүргээ. Тэрэ Эрхүүгэй гүрэнэй университедэй хэлэ бэшэгэй факультет дүүргэһэн юм. Оюутан ябахадаа, һүүлдэ мэдээжэ болоһон уран зохеолшод А. Вампилов, А. Румянцев, В. Петонов, М. Самбуев гэшэдтэй нүхэсэһэн байна. Дээдэ һургуули дүүргэһэнэйнгээ удаа Буряадай радиокомитедэй промышленна таһагай редактораар, Буряадай Уран зохёолшодой холбооной харюусалгата секретаряар ажаллаа, «Баргажан» гэһэн уран зохёолой нэгэдэлэй хүтэлбэрилэгшэ байгаа. 1983 ондо «Модод хабартаа хүнүүд шэнги» гэһэн хөөрөөнэйнгөө түлөө «Смена» гэжэ сэтгүүлэй тусхай шангай лауреат болоһон юм. Ород Уласай Уран зохёолой ехэ шангай лауреат, «Ород шэнэ ном-2001» гэһэн уласхоорондын конкурсын илагша. «Үхибүүн наһанайм тэнгэри» гэжэ нэрэтэй номойнгоо түлөө 1988 ондо уран зохеол болон урлалай талаар Буряадай Гүрэнэй шангай лауреат болоо.
Оюутан ябаха үедөө шүлэглэмэл зохеолнуудые бэшэдэг байгаа, теэд уданшьегүй прозоор һонирхожо эхилээ. Уран зохёолой ажал ябуулгань 1960-аад оноор эхилээ. Прозоор бэшэһэн түрүүшынь зохёолынь-«Рейс байхагүй» гэһэн туужа- 1968 ондо «Байкал» сэтгүүлдэ толилогдоһон юм. «Литературная Россия», «Смена», «Сибирские огни», «Сибирь», «Сибирячок», «Свет над Байкалом», «Байкал», «Байгал» гэхэ мэтэ сэтгүүлнүүдтэ тэрэнэй бэшэһэн уран зохеол болон очеркнууд хэблэгдэһэн байна. Улаан-Үдэдэ, Эрхүүдэ, Новосибирскда, Москвада гараһан олон тоото рассказууд, туужанууд, романуудай автор юм. "Уулзуур дээрэ«(1969), «Росстань» (1971), «Дёмкын борбилоонууд » (1981), «Хүүргэ» (1982), «Поезднууд бага наһанһаа эхитэй... » (1984), «Үхибүүн наһанайм тэнгэри» (М., 1985), «Дурасхаалай хүбшэргэйнүүд» (М., 1987), «Хүлеэлгэ» (М., 1989), «Сагаан модод» (1990), " Танда ошоноб...Углуудахи гэр" (Эрхүү, 2005), «Шатажа байһан нарһад» (Эрхүү, 2007) гэхэ мэтэ рассказууд болон туужануудай номууд хэблэгдэнхэй. «Үглөөгүүр боложо байхада» (Улаан-Үдэ, 1973; Новосибирск, 1975), «Угайнь нэрэ» (М., 1979), «Хилэ» (1977), «Байгал — нангин далай» (М., 1989), «Харанхы руу ошогшод» (Эрхүү, 1994), «Будда» (Эрхүү, 1995), «Ахынгаа гарһаа» (Эрхүү, 1997), «Сагай эрье» (Эрхүү, 2002) гэһэн романуудынь олондо мэдээжэ болонхой.
К. Балков хадаа буряад уран зохёолшод А.Бадаев, Ц.Галанов гэгшэдэй зохёолнуудые оршуулһан элитэ оршуулагша мүн. Тэрэнэй өөрынь олон зохёолнууд буряад хэлэн дээрэ оршуулагданхай.
1969 онһоо СССР-эй Уран зохеолшодой холбооной гэшүүн. Буряадай соёлой габьяата хүдэлмэрилэгшэ. Буряад Уласай гүрэнэй шангай лауреат. Уран зохёолой талаар Эрхүү можын соёлой жасын лауреат.
2020 оной сентябрь һарада наһа бараа.