Романов Баатар

Баатар Дашеевич Романов—прозаик, Түнхэнэй аймагай Охор Шэбэр нютагта 1949 оной январиин 15-да түрэһэн намтартай. Улаан-Үдын соел-гэгээрэлэй тусхай дунда һургуули , Зүүн Сибириин гүрэнэй соёлой институт дүүргээ. Хүдөөгэй клубые даагшаар, совхозой комсомолой эмхиин секретаряар, «Саяан» сониной сурбалжалагшаар, Түнхэнэй айманай соелой таһагые даагшаар ажаллаа. Пицунда хотодо үнгэрһэн хүүгэд болон эдиршүүлдэ бэшэдэг залуу уран зохеолшодой Бүхэсоюзна семинарта хабаадагша.

«Түрүүшын дуран», «Алтан хүзүүтэ» , «Шонын хорон», «Хоёр ами наһан», «Олзоодой», «Һүүлшын дуун» гэхэ зэргын рассказуудынь «Байгал» сэтгүүлдэ ба «Сагаймнай амисхал», «Саяанай самаряан» гэһэн хамтын суглуулбаринуудта толилогодоо һэн. 1983 ондо «Эмээл дээрэ» гэһэн рассказууд болон туужануудайнь суглуулбари Буряадай номой хэблэлдэ гараһан юм. Б.Романов «Үльгэр» гэжэ Буряадай хүүхэлдэйн театртай ашаг үрэтэй холбоотой ажалладаг һэн. 1981 ондо энэ театрай тайзан дээрэ тэрэнэй бэшэһэн «Мүнхын аршаан» гэжэ зүжэг амжалтатайгаар табигдаа бэлэй.

1994 онһоо Ород Уласай Уран зохёолшодой холбооной гэшүүн байгаа.