Доржо Осорович Эрдынеев — прозаик, драматург, Агын тойрогой Удаганта нютагта 1936 оной декабриин 5-да түрэһэн юм.
Һургуулида һуража байхадаа, «Агын үнэн» гэжэ тойрогой сониной дэргэдэ Ж.Балданжабоной хүтэлбэри доро байгуулагдаһан уран зохеолой нэгэдэлэй эдэбхитэй гэшүүн байһан юм.
М. Горькиин нэрэмжэтэ Москвагай Уран зохёолой дээдэ һургуули дүүргээ. «Ленинэй туг» сониной, «Правда Бурятии» — «Буряад үнэнэй» нэгэдэмэл редакциин, «Буряад үнэнэй», «Байгал» журналай редакцинуудай таһагые даагшаар, Буряадай уран зохёолшодой холбооной уран зохёол дэлгэрүүлгын бюрогой даргаар, Буряадай радио болон телевидениин уран һайханай дамжуулгануудай ахамад редактораар, генеральна директорэй орлогшоор ажаллаа.Уран зохеолшодой Бүхэсоюзна, БүхэОрод Уласай съезднүүдэй делегадаар һунгагдаһан байна.
1957 онһоо тэрэнэй уран зохеолой ажал ябуулга эхилбэ: «Эрэ хүн зориһондоо» гэһэн түрүүшынгээ зүжэг хэблүүлбэ. Уран зохеолнуудынь «Свет над Байкалом», «Байгал», «Байкал», «Морин хуур», «Дружба народов», «Дальний Восток», «Заря Востока», «Лооминг» (Эстония), «Полярная звезда» гэхэ мэтын сэтгүүлнүүдтэ толилогдоо. Д. Эрдынеев Улаан-Үдэдэ, Москвада ород ба буряад хэлэнүүд дээрэ хэдэн арбаад номуудые, рассказуудай болон туужануудай суглуулбаринуудые хэблүүлээ.
«Газарай амисхаал» (1963), «Талын туужанууд» (1966), «Эсэгын дуран» (1971) гэһэн рассказуудай, «Энэ наһан» (1971), «Газарай эзэд», «Сагай хоёр шэнжэ» (1986) гэһэн туужануудай номуудые, «Үйлын үри», «Ехэ уг», «Хүлэг инсагаална» романуудые хэблээ. Арбан боти буряад романай антологи болон баһал арбан боти «Самородки Забайкалья» гэһэн антологи соо зохёолнуудынь хабсаргагдаа.
Доржо Осорович Эрдынеев — бэлигтэй драматург юм. «Эрэ хүн зориһондоо», «Эртын хюруу» (1974), «Бальжан хатан» (1985), «Адууһан төөлэй» (2004), «Бабжа Барас баатар» (2009) гэһэн зүжэгүүдынь Х.Намсараевай нэрэмжэтэ Буряадай драмын театрта болон Хэжэнгын, Агын арадай театрнуудта табигдаһан юм.
Д.Эрдынеевэй зохеолнуудые В. Штеренберг, Г. Ковалевич, С. Щукина, А. Тверский, А. Верещагина, М. Шиханов гэгшэд ород хэлэн дээрэ оршуулжа, «Внуки Тубэргэна» (М., 1971), «Тоонто или Прощание с детством» (М., 1975), «Пахари» (1976), «Время покоса» (1980), «Большая родословная» (М., 1983), «Два цвета времени» (1986) гэжэ номууд хэблэгдэнхэй. Мүн баһа узбек, эстон, яхад, тува, монгол, болгар хэлэнүүд дээрэ олон зохеолнуудынь оршуулагданхай.
1972 онһоо СССР-эй Уран зохёолшодой, 1969 онһоо Журналистнуудай холбоонуудай гэшүүн. Буряадай арадай уран зохёолшо. Буряад Уласай соёлой габьяата хүдэлмэрилэгшэ.
Һургуулида һуража байхадаа, «Агын үнэн» гэжэ тойрогой сониной дэргэдэ Ж.Балданжабоной хүтэлбэри доро байгуулагдаһан уран зохеолой нэгэдэлэй эдэбхитэй гэшүүн байһан юм.
М. Горькиин нэрэмжэтэ Москвагай Уран зохёолой дээдэ һургуули дүүргээ. «Ленинэй туг» сониной, «Правда Бурятии» — «Буряад үнэнэй» нэгэдэмэл редакциин, «Буряад үнэнэй», «Байгал» журналай редакцинуудай таһагые даагшаар, Буряадай уран зохёолшодой холбооной уран зохёол дэлгэрүүлгын бюрогой даргаар, Буряадай радио болон телевидениин уран һайханай дамжуулгануудай ахамад редактораар, генеральна директорэй орлогшоор ажаллаа.Уран зохеолшодой Бүхэсоюзна, БүхэОрод Уласай съезднүүдэй делегадаар һунгагдаһан байна.
1957 онһоо тэрэнэй уран зохеолой ажал ябуулга эхилбэ: «Эрэ хүн зориһондоо» гэһэн түрүүшынгээ зүжэг хэблүүлбэ. Уран зохеолнуудынь «Свет над Байкалом», «Байгал», «Байкал», «Морин хуур», «Дружба народов», «Дальний Восток», «Заря Востока», «Лооминг» (Эстония), «Полярная звезда» гэхэ мэтын сэтгүүлнүүдтэ толилогдоо. Д. Эрдынеев Улаан-Үдэдэ, Москвада ород ба буряад хэлэнүүд дээрэ хэдэн арбаад номуудые, рассказуудай болон туужануудай суглуулбаринуудые хэблүүлээ.
«Газарай амисхаал» (1963), «Талын туужанууд» (1966), «Эсэгын дуран» (1971) гэһэн рассказуудай, «Энэ наһан» (1971), «Газарай эзэд», «Сагай хоёр шэнжэ» (1986) гэһэн туужануудай номуудые, «Үйлын үри», «Ехэ уг», «Хүлэг инсагаална» романуудые хэблээ. Арбан боти буряад романай антологи болон баһал арбан боти «Самородки Забайкалья» гэһэн антологи соо зохёолнуудынь хабсаргагдаа.
Доржо Осорович Эрдынеев — бэлигтэй драматург юм. «Эрэ хүн зориһондоо», «Эртын хюруу» (1974), «Бальжан хатан» (1985), «Адууһан төөлэй» (2004), «Бабжа Барас баатар» (2009) гэһэн зүжэгүүдынь Х.Намсараевай нэрэмжэтэ Буряадай драмын театрта болон Хэжэнгын, Агын арадай театрнуудта табигдаһан юм.
Д.Эрдынеевэй зохеолнуудые В. Штеренберг, Г. Ковалевич, С. Щукина, А. Тверский, А. Верещагина, М. Шиханов гэгшэд ород хэлэн дээрэ оршуулжа, «Внуки Тубэргэна» (М., 1971), «Тоонто или Прощание с детством» (М., 1975), «Пахари» (1976), «Время покоса» (1980), «Большая родословная» (М., 1983), «Два цвета времени» (1986) гэжэ номууд хэблэгдэнхэй. Мүн баһа узбек, эстон, яхад, тува, монгол, болгар хэлэнүүд дээрэ олон зохеолнуудынь оршуулагданхай.
1972 онһоо СССР-эй Уран зохёолшодой, 1969 онһоо Журналистнуудай холбоонуудай гэшүүн. Буряадай арадай уран зохёолшо. Буряад Уласай соёлой габьяата хүдэлмэрилэгшэ.